Aan jezelf denken, jezelf voorop stellen, die ‘me-time’ waar iedereen het over heeft, weet je wel?
Lange tijd dacht ik dat het egoïstisch was. Ik had de overtuiging dat je jezelf op de tweede plaats moet zetten, dat je eerst voor de ander moet zorgen.
Amai, dit zat hard ingebakken in m’n hoofd en ik was me er toen ook niet van bewust. Wél voelde ik dat ik mezelf voorbij liep en het voelde niet goed. Toch bleef ik hollen in de ratrace van de maatschappij. Herkenbaar?

Dit is toch wel één van de oude overtuigingen die ik graag uit de wereld wil. Want als je dit gelooft of blijft geloven komt het niet goed, ik ben er letterlijk ziek van geworden. Maar door deze wake-up call ben ik gaan inzien dat het anders moet en ben ik met mezelf aan de slag gegaan.

De dag van vandaag besef ik heel goed het belang van zelfzorg. En ja hoor, ik trap ook nog in de valkuil, het dagdagelijkse leven sluipt erin nietwaar.
Afgelopen weekend nog voelde ik dat m’n energie laag zat en het piekeren begon dus ik dacht: “effe op de rem gaan staan Clauwie” . Maar ik ben zo dankbaar voor het bewustzijn en dat ik er effectief ook iets aan kan doen.

De oude overtuiging heeft plaatsgemaakt voor deze nieuwe: “Tijd nemen voor jezelf is pure zelfliefde en liefde.” Als je ‘t mij vraagt mag deze zin overal in ‘t groot gepubliceerd worden.

Wordt vervolgd